Shamanisme is voor mij een levenswijze met als uitgangspunt het idee dat alles bezield is en je voor alles in dit leven respect dient te hebben. Dit kan je vanuit verschillende invalshoeken bekijken; voor mij geldt dat alles uiteindelijk op hetzelfde neerkomt.
De bedoeling van het leven is te ontdekken wie je eigenlijk bent en je te herinneren wat je eigenlijk allemaal al weet. Bewustzijn, wijsheid, vertrouwen, liefde, kracht, eenvoud, eerlijkheid en respect vormen bij deze herontdekking de basisbegrippen in je leven. In onze kern zijn wij mooie wezens die door middel van overlevingspatronen laagjes om deze kern hebben gelegd. Deze overlevingspatronen vormen ons ego. Het ego bepaalt in het leven hoe we ons naar buiten laten zien en welk masker we opzetten. Dit is handig om ons in het leven staande te houden.
Hoe mooi zou het zijn als we onszelf kunnen zijn en tegelijkertijd de ander kunnen accepteren met de mooie en minder mooie eigenschappen? Uiteindelijk kunnen wij dan elkaar hier op aarde aanvullen waarbij ieder schakeltje belangrijk is voor het grote geheel; het missen of de onbalans van een schakeltje kan dus grote gevolgen voor ons allen hebben.
Door ons bewustzijn te vergroten krijgen we meer inzicht op ons leven. We kunnen onze problemen van bovenaf aanschouwen en zien wat we moeten leren; we kunnen onze overlevingspatronen bekijken en kiezen of we die willen gebruiken; we kunnen onze overtuigingen zien en beoordelen of deze nog voor ons van toepassing zijn; we transformeren van slachtoffer naar iemand die het leven in eigen handen neemt. Op deze manier kunnen we onszelf een voor een ontdoen van de laagjes om onze kern, waardoor we kunnen groeien naar het mooie wezen dat we eigenlijk zijn.
Voor mij betekende dit dat ik overzicht kreeg in de te leren lessen. Ik besefte hierdoor dat ik mijn eigen leven in handen had – dat ik geen slachtoffer was – maar mijn eigen wereld kon creëren. Op deze manier heb ik mijn eigen geluk kunnen creëren en op die manier heeft het shamanisme mij ook heling gebracht